29 februari deel 2

Maandag 29 februari deel 2.
Een hele tijd geleden heb ik al geschreven over onze sardientjes boot tocht.. dit was in de nacht van 29 februari op 1 maart. Ik heb het al benoemd omdat ik stukjes live verslag tussen haakjes, dwars door mijn verhaal, aan het schrijven was!
We moesten al vroeg eten deze avond hadden we begrepen want om half 8 kwam de taxi ons ophalen. Na een lekker dagje, overdag suppen met Emma en de rest van de dag chillage plegen op het strand, moesten we uiteraard haasten als een gek om nog te douchen en wat te kunnen eten voordat we de boot op zouden gaan! Zou normaal geen probleem zijn natuurlijk maar aangezien we om elf uur s ochtends al uitgecheckt waren... moesten we op de openbare wc's in ons hotel douchen. Daar was een douchekop. Emma en Chantelle eerst.. daarna was ik. Emma had al helemaal een klein wc hokje, gewoon de grootte van een normale wc, dus die sloeg ik over, ik wacht wel op Chant. Oke mijn spullen liggen klaar, ik loop de wc in, kijk naar de douchekop...
Juist. Deze is niet aangesloten. Vraag aan Chantelle hoe zij dan gedoucht heeft, zecht ze met een pesterige glimlach; Guessa!
:ur kidding me, right?
:nope! Good luck!
Neeeee ik moest mezelf douchen met het bidet, wat hier in Thailand wel gelukkig altijd een los kraantje is! Maar dan nog.. op je hurken naast een openbare wc, jezelf nat maken met een bidet, inzepen en snel afsoelen, is niet alles maar het viel mee! Ik voelde mij, vreemd genoeg, toch fris haha!
Met een handdoek nog op mijn hoofd voor mijn natte haren hadden we nog een half uurtje om bij het dichtstbijzijnde restaurant, Samantha's B&B, wat makkelijks te eten, ik had een broodje tonijn.
Oke anyway.. ondanks dat we nog een half uur hadden voor het eten, duurde het bijna een half uur voordat we het kregen en stond de taxi alsnog op ons te wachten. Afscheid van Charlotte was aangebroken, zij bleef nog een nachtje en vertrekt de volgende dag terug naar Bangkok om daar nog iemand te ontmoeten. (Ik twijfel aan mijn blog nu, volgens mij Heb ik Charlotte al eerder afscheid laten nemen...)
Met de taxi door de regen, naar het schip. Ik kon deze hele dag geen foto's maken omdat mijn telefoon nog aan het drogen was van de nacht ervoor helaas want eenmaal het schip binnen komend keek ik mijn ogen uit, omg wat goor!! We kwamen onderaan het schip binnen, in een soort laadruimte, het stonk naar benzine en frituur. Op de grond lagen pallets met dunne, wit van origine maar geel bruin en donker van schimmel vocht en andere rotzooi, matjes, en dan zo ongeveer 4x15 matjes tegen elkaar aan grplakt. Mijn mond viel open.. een twaalf uur durende vaart in deze smerige bende?? Harry zei dat wij als het goed is, niet op deze bedjes hoeven te slapen maar zelfs hij keek bezorgd. Gaf niet echt bepaald vertrouwen...
Wij moesten 2 ladders op om bij onze verdieping te komen. Imagine, 2 glibberige ladders opklimmen met een backpack op mijn rug, die vervloekte trolley in mijn handen en mijn schoudertas om waar anderhalve liter cola in zat en een zak chips om onze pyjama party door te komen. Oke ik heb het overleefd, wat kan een mens toch veel aan he!
Boven aangekomen, bloed heet maar wel best netjes! Valt niet tegen! Voordat je de slaapzaal binnen komt moeten schoenen uit (ik had expres mijn gympen aan gedaan zodat ik makkelijk zou lopen. Oke vooruit, trolley op de grond, backpack op mijn rug en schoudertas nog steeds om, zien te bukken om mijn allstars uit te krijgen. Ook dit weer overleefd! Workout op zich!

Overal in bijna iedere openbare gelegenheid moet je in Thailand je schoenen of slippers uit doen. Dit geldt voor sommige restaurants, alle apotheken ziekenhuizen massage/schoonheid salons, hotels, overal!

De slaapzaal viel alles mee! Ik zag netjes opgemaakte tweepersoons stapelbedden! Alle backpacks trolleys en koffers op de grond in het loop pad, wat overigens erg brandveilig is -not! Met geschat zo'n 1000 slaapplaatsen, nee ik heb geen idee, heel erg veel in ieder geval!
Spullen dumpen want we hebben nog een uur, jeeee! Kunnen we nog naar seven eleven! De supermarkt waar iedereen blij van wordt omdat er altijd wel iets binnen ligt wat van pas komt! Ontbijt in mijn geval. Hm nog een pannenkoeken kraam buiten.. oke voor het lekkere nog maar een pannenkoek eten voor 40 baht, 1,15 euro ongeveer. Terug richting de boot lopen maar nog niet naar binnen willend, stond ik mijnmijn pannenkoek op te eten en kwam Milou aangelopen; de meiden zijn hier! Welke meiden? Priscilla en ik lopen Milou achterna, tot mijn verbazing zie ik Emily Alex en Hanna!!! Ik vlieg ze om de nek! Wist niet dat ik ze zo gemist had!! Bijgekletst totdat we aan boord moesten en nogmaals gesproken over hun bezoek aan Nederland! Ook overwegen ze een weekje fitness bootcamp te doen waar ik naartoe ga en ze vroegen mij de info door te sturen. Aan boord heb ik de tablet gepakt, koptelefoon opgezet en geprobeerd het blog van woensdag 24 februari te schrijven. Zonder succes want ik werd zo ziek als iets. Maar gaan proberen te slapen en dat is uit eindelijk gelukt met een ibuprofen en en misselijkheids pil.